1. Het nut van oudere schrijvers
2. Eerste alleenstaande adoptie-ouder in Nederland
en:
Uit: Trouw 17/10/2009, interview met Iris Pronk:
‘Vreugde putten uit pijn’? Hoe doe je dat?
Ik vergelijk mijn verhouding met pijn het liefst met een goed gearrangeerd huwelijk. Je hebt er in het begin geen stem in gehad, maar je maakt er het beste van. Je moet je pijn verzorgen, liefdevol bestuderen, je moet er een goed huwelijk van maken.
Ik kan soms zelfs lachen om al die fysieke sensaties, van mijn nek tot aan mijn voeten die totaal kapot zijn. Dan denk ik: wat een samenspel aan samenklinkende ervaringen. Het klinkt misschien gek, maar pijn geeft een enorme verdieping aan het leven.
‘Waaruit bestaat die?’
Pijn, stilte en inkeer liggen heel dicht bij elkaar. Pijn is een soort meditatie. Een zich leegmaken, en dan een opengaan. Mijn binnenleven was al niet gering, introvert als ik nu eenmaal ben, maar nu is het echt van een andere orde.
Een van de consequenties van pijn is, dat je een heel dunne huid hebt, alles maakt veel meer indruk. Lezen is rijker, muziek genuanceerder. De zintuigen worden aangescherpt, de emoties zijn intenser, het hele bestaan loopt vol betekenis. Door pijn is niets meer vrijblijvend. Pijn kan een mystieke ervaring zijn.